Ονειρικές Αφηγήσεις by
Σταύρος Θάνος
My rating:
4 of 5 stars
Ως μέρος της δουλειάς δεν μπορούσα να είμαι εντελώς αντικειμενικός, έτσι για τους τύπους αφαίρεσα ένα αστεράκια και τη δική μου ιστορία από την κριτική! Αν δεν ήμουν εγώ στη μέση, θα έβαζα πέντε αστέρια! Συνολικά είναι μία συλλογή που πιστεύω πως δεν πρέπει να λείπει από κανένα ράφι, όποιου ασχολείται με το είδος! Οι γραφές πολλές και ποικίλες, δίνουν ελπίδα για το υλικό που υπάρχει τόσο από συγγραφείς, αλλά και από ιδέες. Η ομάδα του Weird Side Tales έκανε το ντεμπούτο της με αυτό το βιβλίο και δεν μπορώ να φανταστώ τι μας περιμένει στη συνέχεια!
Στα του βιβλίου, λέω να πω έστω μια κουβέντα για κάθε μία από τις ιστορίες (εκτός από τη δική μου)!
Ο Αφέντης του Ονειρόκοσμου: Ο Ευάγγελος Γιατρουτσίκος Πράττος βρέθηκε τρομαχτικά κοντά σε κάποια από τα κατάστιχα του μυαλού μου και μέχρι να φτάσω στο τέλος ένιωσα πως έχω βρεθεί κι εγώ σε αυτά τα μέρη της ιστορίας... Spooky...
Οι μορφές του μυαλού μου: Χωρίς σπόιλερ, λέω μόνο πως η Μάγδα Ασημακοπούλου έβαλε στόχο να μας κάνει να χάσουμε τον ύπνο μας!
Ο ναός των ξεχασμένων ονείρων: Η Αγγελική Παπανικήτα ξέρει να παίζει με τους δικούς της όρους το παιχνίδι που λέγεται φαντασία και να φτιάχνει τον δικό της κόσμο. Πάρτε διαβατήριο και ετοιμαστείτε για μια βόλτα!
Πέρα από τον Θάνατο: Ο Πέτρος Κουτρουμπίλας έγραψε - κατά την άποψη μου - το πιο ονειρικό κείμενο, γιατί έχει μέσα του ψήγματα του δικού μας κόσμου και του δικού μας πόνου.
Τα Τριζόνια: Ο Αγαμέμνων Μπάνος έγραψε μια ιστορία, ισάξια ξένων διηγημάτων τρόμου και φαντασίας. Δεν θέλω να πω πολλά, αλλά πιστεύω πως όποιος διαβάσει τη συλλογή, θα ξεχωρίσει μεταξύ άλλων και αυτό το διήγημα.
Φλεγόμενο Όνειρο: Η Χριστίνα Παλαβούζη παίζει με την κατάθλιψη και την απώλεια με τρόπο που μπορούσα να δω μπροστά μου τα πάντα.
Σελίδες Ημερολογίου : Ο Σπάρτακος Τανασίδης αποφάσισε να δοκιμάσει τα όρια μου. Εκκεντρική ιστορία, στην οποία θα ήθελα ένα πιο απρόσμενο τέλος!
Ο τοίχος της φήμης: Ένας μονόλογος από τον Παναγιώτη Σαχπαζίδη. Δεν μπορώ να κάνω κριτική χωρίς σπόιλερ, επομένως δεν λέω κάτι παραπάνω.
Dream Breaker: Ο Νικόλαος Κατέχης έγραψε μια πολύ ωραία ιστορία. Φαντασία, όνειρα, εφιάλτες, καταπίεση και ένα παιχνίδισμα του δικού μας μυαλού σχετικά με το ποιος τελικά μπορεί να μας κάνει πραγματικά κακό. Νίκο, θέλω να δω και μια συνέχεια, να δω πώς μεγάλωσε!
Τύψεις: Ο Παναγιώτης Ματσίγκας γράφει ανατριχιαστικά καλά. Μπορούσες να νιώσεις κάθε λέξη στην περιγραφή του και -πιστέψτε με- δεν θα θέλατε να το δείτε αυτό ποτέ. Θα θέλατε όμως να διαβάσετε για αυτό!
Το Σπίρτο: Το κείμενο του Κωνσταντίνου Νικολόπουλου με δυσκόλεψε. Μέχρι να φτάσει κανείς στο τέλος δεν μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει. Για αυτό συνεχίστε την ανάγνωση.
Όνειρο Ανατριχιαστικής Νυχτός: Ένας δυστοπικός κόσμος από τον Σωτήρη Αημακόπουλο ή μήπως όχι; Μήπως ένας κόσμος από το μέλλον μας; Εσείς αποφασίζετε!
Ονείρων κλέφτης : Η ιστορία του Αριστείδη Δεληγιαννίδη μου άρεσε πολύ. Είχε νομίζω αυτό το κάτι που χρειάζεται μια ιστορία για να σου μείνει στο μυαλό και να σε κάνει να δεις και κάποιες άλλες προεκτάσεις!
Μαριώ: Η ιστορία του Αντώνη-Δημήτρη Μιλήση σε κάνει να φοβηθείς. Κάποιες στιγμές με έκανε να αναρωτηθώ τι στο καλό σκέφτονται οι ήρωες του και δεν σηκώνονται να φύγουν τρέχοντας!
Ο ύπνος του Μέλκιβορ: Νόμιζω πως η Γεωργία Καλαμαρά συγκρατήθηκε σε αυτή την ιστορία, γιατί αν άφηνε την φαντασία της να συνεχίσει σε αυτούς τους ρυθμούς, η συγκεκριμένη ιστορία δεν θα ήταν ένα απλό διήγημα, αλλά ένα μυθιστόρημα φαντασίας! ένας κόσμος από αυτούς που βλέπεις και θες να μάθεις κι άλλα. Αν σας αρέσει η φαντασία εδώ είστε!
Το όνειρο: Ο Μίλτος Μόσχος έγραψε το πιο ανάλαφρο κείμενο της συλλογής. Για μένα είναι ένα πεζογράφημα νεοελληνικής λογοτεχνίας που θα μπορούσες να διαβάσεις και σε συλλογές μη φανταστικού και τρόμου. Ευχάριστο ανάγνωσμα σε κάνει να βγεις από τον κόσμο των ονείρων (ή των εφιαλτών;) με ένα χαμόγελο.
Και στα επόμενα παιδιά!
View all my reviews
